Kunstwerk Felice Varini

Twaalf schijven in de ellips (2022)
Kunstenaar: Felice Varini
1952, Locarno, Zwitserland. Woont en werkt in Parijs.

De architecturale ruimte en alles wat daar deel van uitmaakt, vormt het werkterrein van de schilder Felice Varini. Zijn werk ontwikkelt zich in relatie tot de ruimte waarin het zich bevindt. Hij verkent aandachtig de ruimte en haar architectuur, materialen, geschiedenis en functies. Op basis van deze ruimtelijke gegevens bepaalt de kunstenaar een gezichtspunt, een nauwkeurig gekozen punt in de ruimte, waarrond zijn werk vorm krijgt. Dit gezichtspunt fungeert als een punt van waaruit de toeschouwers de geschilderde vorm als een samenhangend geheel waarnemen.

Verplaatsen ze zich, dan komen er andere aspecten van het werk en de ruimte in beeld.

Het werk hier strekt zich uit over de acht verdiepingen van het grote centrale atrium. Het gezichtspunt bevindt zich op de benedenverdieping. Kijkt men verticaal in de richting van het glazen dak bovenin het gebouw, dan ziet men een grote blauwe ellips met twaalf ronde gaten in.

Dit kunstwerk vormt één geheel met de volumes van de architecturale ruimte en haar elementen, van de laatste tot de eerste verdieping van het atrium. De kleur blauw komt vaak terug in het werk van de kunstenaar. Het is een esthetische keuze die aansluit bij de kleur van het beton waarop de cilinders zijn geschilderd.

Felice Varini werkt meestal met één kleur, waardoor er een spel van licht en schaduw ontstaat dat in de loop van de dag verandert.

De architecturale ruimte en alles wat daar deel van uitmaakt, vormt mijn werkterrein. Deze ruimtes zijn en blijven de voornaamste dragers voor mijn schilderkunst. Ik werk in situ, telkens op een andere plek en mijn werk evolueert in verhouding tot de ruimtes die op mijn pad komen.

Doorgaans verken ik de plek en gaat mijn aandacht uit naar de architectuur, materialen, geschiedenis en functie. Vanuit de verschillende ruimtelijke gegevens en verwijzend naar het laatste werk dat ik gemaakt heb, bepaal ik een gezichtspunt waaromheen mijn creatie vorm krijgt.

Wat ik een gezichtspunt noem, is een punt in de ruimte dat ik met precisie kies: het bevindt zich meestal op ooghoogte en bij voorkeur aan een verplichte doorgang, bijvoorbeeld een opening tussen een bepaalde ruimte en een andere, een overloop, enzovoort. Ik maak er echter geen vaste regel van want niet alle ruimtes hebben systematisch een voor de hand liggend traject. De keuze is vaak willekeurig.

Het gezichtspunt functioneert als een punt om het werk te 'lezen', dat wil zeggen als een mogelijk vertrekpunt om het schilderwerk en de ruimte te benaderen. De geschilderde vorm is samenhangend als de kijker zich op die plek bevindt. Wanneer hij het gezichtspunt verlaat, treedt het werk in relatie tot de ruimte, die zorgt voor een oneindig aantal gezichtspunten op de vorm. Het is dus niet via dit eerste punt dat ik het uitgevoerde werk zie; het bevindt zich in alle gezichtspunten van waaruit de toeschouwer het kan waarnemen.

Hoewel ik een specifieke relatie aanga met architecturale kenmerken die de vorm van de installatie beïnvloeden, toch blijft mijn werk onafhankelijk, ongeacht de architectuur die ik aantref.

Ik vertrek van een reële situatie om mijn schilderwerk vorm te geven. Deze realiteit wordt nooit veranderd, uitgewist of aangepast, ze interesseert me en trekt me aan in al haar complexiteit. Mijn aanpak bestaat erin om 'hier en nu' te werken.

Meer info:

Externe site Felice Varini

De video toont de timelapse van het kunstwerk Twaalf schijven in de ellips (de video bevat geen dialoog of tekst):

De video toont een interview met Felice Varini (deze video bevat een interview in het Frans met ondertitels in het Frans en Nederlands):